yaklaşık iki aydır içinde bulunduğum
hatta az birazını da kendim yarattığım sıkıntıyı
üzerimden attım
nasıl mı :)
***
haftasonu kısa bir seyahat yaptım
uzun zamandır yanyana gelemediğim
telefonda konuşamadıklarımızın biriktiği
öyle ki nerden başlayacağımızı bilemeyip saçmaladığımız
ve geçen zamanda birbirimize anlatamadıklarımızı, danışamadıklarımızı
resmen trans halinde herkesten ve herşeyden uzaklaşarak
inişli çıkışlı bir duygu seli içinde kısacık zamana sığdırdığımız bir gün oldu
işte öyle karmakarışık ama sinirin rahatlamaya, üzüntünün mutluluğa,
gözyaşlarının gülümsemeye dönüştüğü bir gündü
ve birbirini gerçekten anlayan, hissettiklerini hisseden, tarafsız olarak değerlendiren, yol gösteren iki insan bir araya geldiyse eğer herşeyin güzel olması dışında bir alternatifi yoktur
çünkü umudu aşılar iki insan birbirine
geçen zamana bakılıp dersler alınmıştır,
yaşananlar, görülenler değerlendirilmiş
isteklerin, beklentilerin artık farklı olduğu anlaşılmıştır çoktan
zaman büyütüyor iki küçük kızı sanırım
olgunlaşıyoruz mu demeli?
ve kararlar alıyoruz
bunca zaman başkalarını düşünerek kendimizden çaldıklarımızı
kendimize ödül olarak vermeye
yani hayatı yaşamaya bazı insanları duymamaya,
bazı şeyler için üzülmemeye, sinirlenmemeye
umursamamayı tam olarak beceremesekte
hayatı istediğimiz gibi yaşamaya...
***
okulu bitirdiğimizde 81 dostum olsa her biri farklı bir köşe bulurdu heralde şu ülkede demiştim
uzaklık koymuştu gerçekten
hergün birarada olduğunuz insanlardan uzaklaşmak o kadar zor gelmişti ki
şimdi ise hepsi bir araya toplanıyor gibi
yanyana olmasakta çok yakınız
hayat ne kadar garip değil mi :)
sizi herşeyle, herkesle sınıyor ve ödüllendiriyor...
***
anlayacağınız günün sonunda otobüste
gayri ihtiyari bir oh çekerken buldum kendimi
sıkıntım uçup gitmişti sanki
bu ancak iki dost bir araya geldiğinde olabilecek bir şeydi
özlemişim hemde çok
iyi ki geldin canım ve iyi ki geldim :))
0 yorum:
Yorum Gönder