7 Aralık 2012 Cuma

2012'ye Veda

2012'den cok umutluydum
nedense 2010'dan beri bu yılı bekliyodum
ama beklentilerime inat o kadar kötü şeyler oldu ki
sevdiklerim üzüldü, ben üzüldüm
birilerine güvendim kazık yedim
yapılması gerekenleri yaptım boşluğa düştüm
onca yıl ağlamadığım kadar ağladım
insanlara güvenim sıfırlandı
agresif, çabucak sinirlenen birine dönüştüm
ama bunlara inat cok fazla gezdim
gitmek istediğim çok farklı yerlere gittim
ve yılın ortasında hiç beklemediğim bir mucize oldu
tam umutlarım tükenmişken
sonrasında herşey güzel gitti
yeni yer, yeni insanlar vb yenilikler
öyle bir durumdaydım ki
herkese güvensiz, herşeye isteksiz,
herşey her an elinden gidicek gibi...
ama farkettim ki etrafımda hep sevenlerim var
ve ben kötü düşüncelerle bir yere gidemiyorum
herşey güzelken kıymetini bilmeli
silmeli dedim geçmişi
önümde açılan kapıdan geçip devam etmeli
ve 2012'nin son ayları farklı süprizlerle geldi
bu yıl farklı olacaktı unuttun mu der gibi
onca zaman bu yılı boşuna mı bekledin der gibi
önce uzun zamandır istediğim arabamı alıyorum
sonra kimse yıkamaz dediğim duvarlarım yıkılıyor
iyi bir şeyler oluyor sanırım
duygularım konusunda bir tarifim yok
hem çok hızlı, hem çok yavaş
garip, karışığım yine
ama bu sefer güsel bir karmaşa
gülümsemesini sevdiğim biri var
inşallah "iyi insan gülüşünü sevdiğiniz kişidir"
ifadesi doğrudur
2012 çok garip bir yıl
beni alt üst etti
dibini de gördüm en yüksek yerini de
kaderimin kesin çizgilerle çizildiği
enteresan bir yıl olarak ömrüme kazınacak
ve herşeye rağmen
bu yılı birlikte bitirmek istediğim biri var :)
ne dersin 2012'ye birlikte veda edelim mi?

6 Aralık 2012 Perşembe

Ah Güzel İstanbul

‎- Benim için bir tek sen varsın.
~ Benim için de sen.
- Ne yapacağız şimdi bundan sonra?
~ Bilmem. Ama yaşıyoruz, iki kişiyiz ve birbirimizi seviyoruz. Korkma, dünyada her zaman inanılacak sağlam şeyler bulunur.

Ah Güzel İstanbul


4 Aralık 2012 Salı

Hoş geldin :)

Hoş geldin!
Kesilmiş bir kol gibi
omuz başımızdaydı boşluğun...
Hoş geldin!
Ayrılık uzun sürdü.
Özledik.
Gözledik...
Hoş geldin!
Biz
bıraktığın gibiyiz.
Ustalaştık biraz daha
taşı kırmakta,
dostu düşmandan ayırmakta...
Hoş geldin.
Yerin hazır.
Hoş geldin.
Dinleyip diyecek çok.
Fakat uzun söze vaktimiz yok.
Yürüyelim...

Nazım Hikmet RAN / 1932 Birinciteşrin 5, Çarşamba gecesi