Bu yaşa geldim içimde bir çocuk hâlâ
Sevgiler bekliyor sürekli benden
İnsanın bir yanı nedense hep eksik
Ve o eksiği tamamlayayım derken
Var olan aşınıyor azar azar zamanla
Anamın bıraktığı yerden sarıl bana...
Anıların kar topluyor inceden
Bir yorgan gibi geçmişimin üstüne
Ama yine de unutuş değil bu
Sızlatıyor sensizliği tersine
Senin kim olduğunu bile bilmezken
Sevgiden caydığım yerde darıl bana...
METİN ALTIOK
0 yorum:
Yorum Gönder