insan evladı garip varlık vesselam...

Bazı insanları çok büyütürüz hayatımızda
Bazıları da kendilerini
Ama ne yaparsın ki hepimiz zaafları olan aciz insanlarız
Çoğu zaman duygularıyla hareket edip aklını köşeye atan
Öyle ki bir gün insanların sizi düşünerek yaptığını sandığınız şeylerin aslında çok farklı amaçları olduğunu fark edersiniz
Onlar amaçlarını sizin üzerinizden gerçekleştirirken siz saf gibi o kişinin iyiliğini düşünürsünüz
O kadar ki günün birinde size hesap sorar siz saf saf anlatırken bulursunuz kendinizi
Ne kadar kötü bir şey karşınızdakinin size hesap soracak konumda hissetmesi kendini
Öyle ki aranızda sembolik herkesden gizli bi bağ kurmaya çalışır
Sevilen bir şarkı, izlenen bir film ya da dizi, okunan bir kitap vb.
Sanki bunlar çok özelmiş gibi kimsenin yanında bahsedilmez
Ama yalnızken ilk açılan konudur
Hayat enteresan ama insanlar daha bi ayrı
Hayatta yeri doldurulmayacak ömür boyu yası tutulacak bir insan yok maalesef
Bi süre sonra her şey sembolikleşir, sıradanlaşır, unutulur
Hele de üzeri çizilenlerin siluetleri bile kalmaz
Bir kalemle biter işleri