1 Kasım 2012 Perşembe

Ruhumda İsyan Bedenim de Sızı...

bazen istemez canınız hiç bir şey
donuklaşırsınız zamansız
aslında çok şey istersiniz ama olmayacaksa hiç bir şey...
belki cocukluk, belki saçma 
ama bazen boşalır herşey
anlamsızlaşır, hissizleşir
beyninizi yormak ya da bir adım atmak gelmez içinizden
mümkün olsa ıssız bir adada olmayı tercih edersiniz
sevdikleriniz ne yapsa boştur
aslında sadece birinin sesini duymayı beklersiniz
ıssızlığı dağıtmak için
ben varım demesini istersiniz
olmaz işte...
herkes mutluyken siz mutsuzsunuzdur
herkes severken, gezerken, eğlenirken
aynı şeyleri yapar ama mutlu olamazsınız
sevdiğiniz şeyleri sevdiklerinizle yaparsınız
olmayan bir şeyler vardır işte
gülerken mutlu gibisinizdir
sonra birden içinizden çekiliveririr sevinç
hişşş der gibi
biri size sürekli neden mutlusun? olmamalısın der gibi
kendinize dışardan bakarsınız sanki ruhunuz bedenden ayrılmış
siz başka, o başka gibi
ruhsuzsunuzdur...
***
ruh acı bir gülüş atar size zavallı der
kalabalıklar arasında yalnız oyuncu
ne kadar oynayabilirsin daha
söylesene ne kadar kanayabilirsin daha
kapatınca, gizleyince, unutmaya çabalayınca
sanır mısın ki bitiverir herşey hiç olmamışcasına
olmuyor işte be güselim
ışık kapanınca her şey bir bir hücum ediyor beynine
düşünmek ve çözüm bulamamak, bulmak istememek arasında çabalarken
sanki düşünmek yetmiyormuş gibi
bir de kalbine saplanır bir sızı
yeter der deli gibi attıramadığın,
atmaya çalıştığında susturduğun, durdurduğun için...
kontrol manyağı mısın? duygusuz mu bilemedim?
filmlere deli gibi ağlayıp,
başkalarının acılarını dert edinip,
bir insanın karşısında nasıl buz gibi olabilir insan
anlamlandıramıyorum seni...
sonra da biri anlasın, çabalasın, zorlasın istiyorsun
senin için kim uğraşsın?
herşeyin o kadar kolay olduğu bir zaman da
zor kız mısın sen?
ah canım...
ama o beklediğin bu zamanda yok
yıllar birbirine karışmışta sen burada yanlışlıkla kalmışsın gibi
yanlışsın, yalnızsın...
sadece beklediğin değil aslında mesele
alışamaman...
bazı insanları tanımaya, bazı ilişkileri görmeye, bazı sözleri duymaya,
bazı bakışları kaldırmaya vb bir sürü bazı...
her gün bunlara karşı kendin olmaya,
görmemeye, duymamaya, bilmemeye çalışmak
yoruyor seni, tiksindiriyor
ama yaşamak bir nevi bulunduğun sahnede oynamak
kaçacak yer yok sahne değiştiriyorsun 
o bile çözüm değil
insanlar değişiyor ama karaktersizlikler aynı
biri de çıkıp esas adam olmuyor
hey bunlarla tek başına yüzleşmek zorunda değilsin
ben varım demek bu kadar zor mu?
***
benim filmim sadece esas kızın yüzleşmesi ve dik durmaya çalışması mı?
ama şimdiye kadar hiç böyle bir film çevrilmedi
ben izlemedim böyle bir film
esas kız odaklı filmler de bile bir oğlan vardır
yanındayım diyen...
vardır en azından bir şey yapmasa da
gülümseyerek ne yaparsan yap ben burdayım der
saçma sapan biliyorum
birinin olması dünyayı değiştirmeyecek,
etrafımda ki insanları ya da ne bileyim alışamadıklarımı
evet hiç bir şeyi değiştirmeye gücü yetmeyecek
bunun farkındayım
sadece bunlara rağmen yaşamımı güzelleştirecek birini istiyorum
ve evet çok şey istiyorum
üzgünüm...

0 yorum:

Yorum Gönder