Seyrederken Ruhum Seni

Aynı göğe baktık farklı zamanlarda belki
Aynı yağmur biriktirip kendini
Ayrı zamanlarda yıkadı gözyaşlarıyla bizi,
Arındık bir annenin masumiyeti kadar
Pervane olduk, yandık kanatlarında kelebeğin,
Aklımın süzgecinde kaldı son resmin
Zeytin gözlü hatıram, umudum her daim sevda gibi,
Toplayıp tüm yalnızlıklarımı
Sen isimli bir tren istasyonunda
Köhne vagonların, biçare yolculuklarına bırakıyorum,
Yolculukların en yalnız zamanında.
Rayların suskun ötüşlerinde acı
Ve umuda dair sol yanım var kalbimin,
Kanayan bir yaranın son gülümseyişi gibi…
Ruhum var,
Ve hala senin seyrindeyim.
Yolculukların en güzeli
En yağmurlu günündeyim…

ENGİN KAYGISIZ