3 Eylül 2012 Pazartesi

Senli ve Sensiz Bir Ben

Hadi bir köprü oluşturalım hayali
o restorana gidelim
kaderin oyununa eşlik edelim
kader tek başına çalışmıyor
bak gitmeden görülmüyor
nasıl bilinebilir ki hikayenin sonu
sahi merak etmiyor musun?
***
sana şimdiye kadar belki yüzlerce not yazmışımdır
kitap aralarında, karalama kağıtlarında kaldılar
sonra okumalısın dedim, okumanı istedim
sensiz anlarımı biriktirdim
herşeyi bilmelisin ki aramızda hiç zaman kaybı olmasın
her anımdasın, sen de hisset istedim
sensizken izlediğim filmde akan gözyaşlarımı silemesen de
bazen öfkemi dizginlememe yardım edemesen de
kararsızlığımda yol gösteremesen de
sessizliği bölemesen de
bir gün bunları yaptığında
yapamadığın zamanlarda seni yanımda hissettiğimi bil istedim
sana kızdım çoğu zaman
bir türlü gelememene anlam veremediğim için
sonra kendime kızdım seni aramayı beceremediğim için
kızgınlığım umuduma, umudum kızgınlığıma yenik düştü kimi zaman
hatta sensizliğe alıştırmaya çalıştım kendimi
hayata karşı, herkese karşı tek savaştım bir süre
ama hayat umutla doğmaya devam etti, kıyamadım
hala ağlıyabiliyorken sevmemem mümkün değildi
hala umudum varken beklememem mümkün değildi
bu kadar mümkünüm varken seninle olmam nasıl mümkün olmaz ki?
zaman dedim, hala da inanıyorum
bazen kendimi kandırdığımı bile düşünmeme rağmen
herşeyin bir zamanı olduğuna inanıyorum
senin için yazılan zamanı bekliyorum
yorgun düşüyorum kimi zaman, umudun kırılıyor
paramparça dolaşıyorum bir süre umutsuz ve mutsuz
sonra kendi kendime birleştiriyorum parçaları
sonunu görebilmek için
hikayenin ortasında terketmek istemiyorum
oyundan kaçmadan oynamak için çok çabalıyorum inan bana
birçok şey yapabilirdim, yapabilirim ama istemiyorum
bu hikayede olması gereken kişi sensin
senin için bekliyorum
yapmayı istediğim çoğu şeyi yaptım hatta fazlasıyla
ama beklediğim keyfi, mutluluğu alamadım
bir süredir düşünüyorum
neden keyif alamıyorum
o kadar çok istediğim şeyi yapıyorum
ama sanki zorunluymuşum gibi hissiz
hislerimi seninle birlikte içime mi gömüyorum acaba?
umudum umutsuzluğa yeniliyor mu?
yoksa ben sana inanmayı bırakıyor muyum yavaş yavaş?
sana hayali demeye başladım
bu da bir umutsuzluk belirtisi mi dersin?
şimdiye kadar sana ne bir yüz çizdim ne bir silüet
başkalarında seni aramadım desem yalan
sankilerim oldu kimi zaman
ama boş boş ve yine boş
çok çabuk herşey kararıyor be hayali
büyüdükçe umudum azalıyor, sen siliniyorsun
olmayan bir adamı silmek çok saçma
ama her anında yanında düşündüğün bir hayali silmek çok zor
hayalle geçen yıllar saçmalığın daniskası
herkes benim biraz kaçık ya da fazla duygusal olduğumu düşünmekte haklı
o kadar ki onlara hak verdiğim için hayallerimi azalttım ben
ama baktım ki mutsuzum
çünkü bu hayat hayal ettiğim kadar güzel değil, renkli değil, senli değil
hayallerim güne gülümseyerek başlama nedenim, umudum
hayallerim hayalin olsun istedim
ortak bir şey
kim bilir belki bir gün...
hikayenin sonunu beklemeli buna değer ;)


uyku ile uyanıklık arası gelirsin belki
belkiler de biter bir gün... 

0 yorum:

Yorum Gönder